Τετραγώνισε τον κύκλο.

Από τα άλυτα προβλήματα στον κόσμο των μαθηματικών. Και παραδόξως, από τα πιο καθημερινά θέματα στη ζωή μας.

Τα συναισθήματα μας, κυκλοφορούν μέσα στο σώμα μας και στη ζωή μας σε μία τροχιά. Δεν μπορείς να ξέρεις πόσο γρήγορη ή αργή θα είναι κάθε φορά, το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε φορά, η τροχιά θα εκπληρωθεί όπως και να χει.

Από το φόβο στη λύπη, στο κλάμα και στην οδύνη, στην ηρεμία και στην ψυχραιμία και στην ζωντάνια και στη χαρά. Είναι ένας φαύλος κύκλος, στον οποίο έχουμε μπει όλοι και κάνουμε αδιάκοπα βόλτες.

Και ξέρεις, δεν θέλω να τον τετραγωνίσω ακριβώς, θέλω να σταματήσω τη ροή του. Και να τη σταματήσω εκεί που ο δείκτης θα δείχνει χαρά, ευτυχία και όλα τα παρεμφερή.

Όμως, STOP. Γίνεται στην πραγματικότητα να υπάρξει κάτι τέτοιο; να μην ξανανιώσω τίποτα άλλο παρά μόνο όμορφα συναισθήματα; όλοι θα το θέλαμε αυτό. Αλλά μήπως, είναι και αυτά μέρος της ζωής μας; απαραίτητο μάλιστα. Άρα τελικά το πρόβλημα πού ακριβώς έγκειται; Αφού ο κύκλος θα κάνει τη δουλειά του, γιατί νιώθουμε ότι έχουμε χεστεί πάνω μας; Και κυρίως γιατί όταν βρεθούμε σ' αυτή την κατάσταση, δεν λέμε να ξεκολλήσουμε από τη μιζέρια που μας δέρνει το ξεροκέφαλό μας..;

Είναι απλό. Όταν βρίσκεσαι σε μία κατάσταση θέλω-να-πέσω-πιο-κάτω-και-απο-τον-πάτο, είσαι τόσο χάλια, που δεν θέλεις ουσιαστικά να προσπαθήσεις για κάτι καλύτερο. Σε βολεύει αυτή η κατάσταση εν μέρη, γιατί όσο απλό κ' αν ακούγεται, το να διατηρήσεις μια ευτυχισμένη κατάσταση( αφού βρεθείς πρώτα σ' αυτή) θέλει κότσια και προσπάθεια.

Κ' όμως. Χρειάζονται κ' αυτές οι καταστάσεις. Άν δεν νιώσεις κάποια στιγμή έτσι, δεν θα μπορέσεις να εξερευνήσεις τα όριά σου, και γενικά το χαρακτήρα σου. Μέσα από τον πόνο έρχεται η ευτυχία. Δεν θυμάμαι που το είχα δει, αλλά νομίζω πως πιάνω το νόημα.

Φαύλος κύκλος.

Υ.Γ Όταν το καταφέρω, θα στο πω.